Veronderstel een mier 1mm snakt is, dan als u het weg van 10,000km waarneemt, deze mier is over 3×10-43times10^ {- 4} millicorniseconds!!! Wat is dit concept? Het is 100 keer fijner dan de beste huidige astronomische observatienauwkeurigheid. Voor een ideaal optisch systeem, zijn maximum hoekige resolutie S ≈ 1.220λr/a wanneer het gebruiken van het zichtbare licht van 550nm om deze mier waar te nemen, zijn er een ≈ 3947m die een hoofdlensdiameter 3947m telescoop bouwt, kunt u een 1mm mieren bij 10000km weg zien.

En momenteel is de grootste telescoop goed, de grote telescoop in aanbouw in Chili, belangrijkste spiegeldiameter 39m.

En om nauwkeurige weergave te verzekeren, is de oppervlaktenauwkeurigheid van de telescoop nanoscale, temperatuurverschillen, het gewicht van de lens zelf zal maken de lens heeft heel wat misvorming de nauwkeurigheid beïnvloeden. De atmosferische storingen kunnen uw beelden zelfs ruïneren. En groter de lens moet moeilijker het vervaardigen. De huidige grote telescopen gebruiken algemeen boriumcarbide en andere materialen om lenzen, het plateren van het oppervlaktealuminium, het gebruik van veelvoudige die lenzen te vervaardigen in een grote lens, enz. worden verbonden, kunnen de bestaande precisieverwerking en de nauwkeurige controletechnologie geen 4000m diameter optische telescoop bereiken, toch daar is het grootteorde hiaat.

De ruimtetelescopen zonder atmosferische storingen, ernst, temperatuurverschillen, enz., schijnt 4000m opening kunnen bereiken, maar nu is de grootste ruimte de telescoopopening van telescoopjames webb 6.5m, wegend 6,2 ton, is geweest te duur (10 miljard dollars) vertraagde verscheidene lanceringen. De vervaardiging van een 4000m openingsspiegel vereist tientallen duizenden ton boriumcarbide en andere materialen om de belangrijkste lens, om nog te zwijgen van zijn servomechanisme en zelfs ruimtevaartuig te vervaardigen die het dragen, is de grootte van dit volledig Jagdpanther-niveau, en nu hebben de mensen niet de capaciteit om honderdduizenden ton voorwerpen in baan te lanceren.

Natuurlijk, kunnen wij de golflengte voor observatie ook verminderen, als wij het extreme ultraviolet van 5.5nm gebruiken, dan de lensopening kunnen tot 39m worden verminderd. Nochtans, kan het extreme ultraviolet niet in de lucht worden verspreid, en kan slechts in ruimte worden gebruikt. De korte golflengten vormen ook een uitdaging in termen van lensmaterialen, en zelfs de behoefte om het weiden methodes zoals de Chandra-Röntgenstraaltelescoop te gebruiken, die de moeilijkheid van weergave verhoogt. De overeenkomstige productiemoeilijkheid is nog een grootteorde verschil in vergelijking met het huidige niveau van menselijke technologie (ik heb nooit een EUV-lithografiemachine gezien die wafeltjes kan snijden verscheidene meters in grootte), zodat de moeilijkheid om één enkele telescoop aan beeld te gebruiken deze mier voorbij het huidige niveau van technologie is.